Gewone mensen
Arm. Ik dacht altijd dat dat hele rare mensen waren. Dat het mensen waren die dakloos waren met vieze kleren en zonder tanden. Maar ineens waren wij het.
Als ik kinderen krijg, staan ze altijd op nummer 1
Mijn moeder kon gewoon niet alleen zijn. Ik snapte vroeger nooit waarom ze mij niet lief genoeg vond en waarom ze altijd een nieuwe vriend zocht. Nu denk ik dat ze altijd al eenzaam geweest is. Als ik kinderen krijg, staan ze altijd op nummer 1.
Ik heb geen vader meer
Vroeger was mijn vader een hele vrolijke en lieve man. Toen ik een jaar of 3 was waren we twee handen op een buik. Hij speelde en knuffelde altijd met me. Daarom vind ik het ook zo erg dat ik hem helemaal niet meer zie. Ik heb geen vader meer.
Vakkennis is in de jeugdzorg niet het belangrijkste...
Ik was 11 jaar. Ik zat in de klas. Zoals zo vaak staarde ik naar buiten. De les trok traag aan me voorbij. Vanuit een ooghoek zag ik meneer Hove in de gang, de afdelingscoördinator. We zagen hem niet vaak, alleen als er iets bijzonders was. Als hij je kwam halen betekende dat meestal niet veel goeds. Hij stopte bij ons lokaal. Hand op de klink, deur open. Zijn ogen gleden door de klas. De klas wachtte af. Wie nu? ‘Friso, loop je even mee?’
Mandy
Pas op mijn 18e kwam ik iemand tegen die door mijn buitenkant heenprikte. Hans was een leraar op de school was ik toen geplaatst werd. Ik zou het weer eens proberen en er was me vertelt dat het mijn laatste kans was. Hans liet zich niet gek maken door mijn gedrag. Hij had toevallig iets gezien wat ik had getekend en zei me dat ik talent had. Het was het eerste positieve dat ik in jaren over mezelf had gehoord.
Micha
Ik kan me niet herinneren dat ze het ooit leuk hebben gehad samen. Het was altijd ruzie. Over alles. Over het huis, over geld, over vakanties, over ons. Mijn vader loopt altijd weg voor discussies en mijn moeder werd daar altijd alleen maar kwader van. Ik heb nooit echt geweld meegemaakt in de zin dat er is geslagen, maar toch denk ik nu dat ook dat geschreeuw, de ruzies en de slechte sfeer ook een vorm van geweld is. En in ieder geval niet goed voor kinderen.
David
Mijn eerste ervaring met harddrugs was daar. Ik blowde wel eens, maar toen probeerde ik xtc. Van die beslissing heb ik elke dag spijt gehad. Het was geweldig. Het ging toen heel slecht met mij. Ik zat echt op de bodem. Door de XTC ging ik voor mijn gevoel ineens naar de hemel. Elke keer daarna ging ik op zoek naar de euforie van de eerste keer. Maar die vind je nooit meer terug.
Drugs Gezin Justitie VerslavingIk ben gewoon ik
Na deze school heb ik op een andere rare school gezeten, een school voor debielen waar ook hele bizarre dingen gebeurden. In de tijd dat ik er zat, wist ik niet beter en daarom vond ik het toen normaal. Ik heb daar nog geen jaar gezeten. Na dat jaar moest ik naar wéér een andere school, waar ik eerst zes weken op proef moest komen.
Anders dan bij anderen
Ik kwam daar binnen, in een kamer die ineens mijn kamer moest worden. Alles is nieuw, alles is anders, alles ruikt anders. En ineens is dat je thuis, terwijl dat helemaal niet zo voelt. Ik bleef in hetzelfde dorp wonen, mijn hele vriendengroep en school bleven hetzelfde. Voor hun was er niets veranderd, voor mij alles. Ik heb me erg alleen gevoeld.
Gezin Relaties VriendschapIk ben altijd een vechter geweest
Tijdens de ziekte van mijn moeder gaat de rest zoals school, werk en de relatie met mijn vriendin natuurlijk ook door. Ik moet er goed op letten dat ik niet te veel opkrop want dan ga ik vechten. Ik moet mijn verhaal kwijt.
Laat gaan wat is en ga door met de dingen waar je wél invloed op hebt
De echte vrienden kwamen toen, ik kan goed praten met mensen, heb anderen uit diepe dalen gesleurd, maar hoe ik er zelf uit moest komen? geen idee.. Blood makes you related, loyalty makes you family.
Depressie Gezin RelatiesEen levenslang trauma
Toen ik op de wereld kwam, was het een chaos. In het land waar ik geboren ben was het op dat moment niet geweldig, mijn land was in oorlog en veel van mijn familie moest het leger in. Zo ook mijn vader. Hij was bij mijn geboorte werd mij verteld, maar verder kan ik me weinig van hem herinneren.
Helpen om dingen beter te maken voor andere kinderen
Mijn moeder is ongeneeslijk ziek en ik moet veel doen in huis. Ik doe de boodschappen, ik kook, dweil de vloeren en ruim op. Er komt één keer per week thuiszorg, maar de rest doe ik bijna allemaal. Ik heb ook mijn EHBO diploma gehaald zodat ik mama kan helpen als er iets gebeurd. Dat voelt wel goed!
Geld GezinMijn levensweg
Jeffrey zet de dingen die hij wil vertellen om in muziek. Mijn levensweg gaat over wat hij heeft meegemaakt en wat hij via ‘Storytellers’ wil delen met jullie.
Gezin Pesten School