Ze zeiden dat ik dom en moeilijk was

De eerste dag was ik betrokken bij een vechtpartij. Deze school heb ik nooit serieus genomen. Je kon hier namelijk alleen certificaten krijgen waar je niets aan hebt. Ik leerde daar niets. Ik had het gevoel dat zij mij naar beneden probeerden te krijgen, terwijl ik veel meer kon.

Verhaal van Hicham (23 jaar)


Mijn achtergrond

In ons gezin ben ik de jongste. Ik heb vier oudere broers. De oudste is ingenieur en werkt in het leger. De broer die daaronder komt, heeft ook aan de universiteit gestudeerd en is developer. Mijn derde broer heeft een eigen ICT-bedrijf en mijn vierde broer is piloot. Ze zijn dus allemaal goed terecht gekomen.

Mijn vader en moeder zijn allebei geboren in Marokko. Mijn vader is als arbeider alleen naar Nederland gekomen terwijl mijn moeder in Marokko bleef om voor mijn twee oudste broers te zorgen. Na vier of vijf jaar zijn mijn moeder en mijn twee oudste broers naar Nederland geëmigreerd. Mijn vader is begonnen in een houtfabriek, later is hij gaan werken op het consulaat en daarna is hij een eigen reisbureau begonnen. Mijn vader werkt nog steeds en is inmiddels 70 jaar. Hij vindt school heel belangrijk. Als ik vroeger thuis kwam met een zes, vond hij dat te laag. Eigenlijk wilde hij alleen achten of negens zien. Bij een slecht rapport kreeg ik huisarrest. Mijn vader was best wel streng. Zo heeft hij mijn broers ook opgevoed.

Mijn moeder was minder streng. Zij stond altijd achter mij. Bij discussies tussen mijn vader en mij probeerde zij de boel te sussen: “Laat Hicham maar, hij gaat het vanzelf wel merken,” zei ze dan tegen mijn vader.

Mijn school

Omdat mijn gedrag in groep 1 tegenover de leraren niet goed was, ging ik toen al naar het speciaal basisonderwijs. Ze zeiden dat ik dom en moeilijk was. Op deze school vond ik de vakken veel te gemakkelijk. Op een reguliere basisschool leerden ze al keersommen, terwijl wij op deze school nog bezig waren met plus en min sommen. Ik heb daar ook niet echt mijn best gedaan. Ik was vooral aan het spelen.

Vervolgens ben ik naar het voortgezet speciaal onderwijs gegaan. De eerste dag was ik betrokken bij een vechtpartij. Deze school heb ik nooit serieus genomen. Je kon hier namelijk alleen certificaten krijgen waar je niets aan hebt. Ik leerde daar niets. Ik had het gevoel dat zij mij naar beneden probeerden te krijgen, terwijl ik veel meer kon. Hier is mijn IQ getest en ik bleek een IQ te hebben van 70 (red: laag begaafd/moeilijk lerend). Het enige voordeel is dat ik hiermee een Wajong-uitkering krijg door het dossier dat ze over mij hebben samengesteld.

In de buurt waar ik opgroeide, was relatief veel criminaliteit. Het ging daarom ook niet zo goed en al op mijn 12e werd ik voor het eerst opgepakt. Met een paar vrienden werd ik betrapt bij het stelen van een fiets. Dat ging zo door en regelmatig ben ik opgepakt. Daardoor heb ik zo ongeveer op elk politiebureau wel in een cel gezeten. Dat kwam door foute vrienden maar ook omdat ik geld wilde hebben. Van mijn ouders kreeg ik dat niet en ik wilde ook gewoon mooie schoenen en tasjes.

Vanaf mijn 16de ben ik minder opgepakt omdat ik ging werken en mijn eigen geld ging verdienen. Veel vrienden gingen wel door met de criminaliteit.

Al hoewel ik ingeschreven stond op school, ben ik toch gaan werken. Eerst wist de school hier niets van, maar later wisten ze het wel. Omdat ik een dagbesteding had, heb ik geen last gehad van leerplicht. Mijn eerste baan bij een supermarkt was geen succes. Na tien dagen ben ik alweer ontslagen omdat ik ruzie kreeg met de bedrijfsleider. Mijn volgende baan bij een andere supermarkt heb ik 3 maanden volgehouden. Na een incident ben ik ontslagen en ik ben toen gaan werken in een derde supermarkt. Na een proeftijd kreeg ik een contract van 40 uur. In die supermarkt heb ik ook problemen gehad, maar ik heb er toch voor gekozen om er iets van te maken. In de avonduren heb ik een extra bijbaan genomen bij een callcenter.

Zonder diploma zou het lastig zijn om een vast contract of een nieuwe baan te krijgen. Daarom ben ik weer gestart met school.

Samen met mijn reclasseringsmedewerkster heb ik me aangemeld bij het MBO niveau 1 richting detailhandel. Toen ik eenmaal op een reguliere school kon beginnen op niveau 1, ging ik school serieus nemen. Ik kreeg in de gaten dat ik pas iets voorstelde als ik een diploma had. Dat wilde ik, net als mijn broers. Zij zijn belangrijke voorbeelden voor mij. Stel je voor dat zij bijvoorbeeld drugsdealers waren, dan was het misschien heel anders met mij afgelopen. Daarnaast had ik ook vertrouwen in mijzelf dat ik het kon. Vanaf deze tijd vond ik het leuk om naar school te gaan.

Met de theoretische vakken ging het vanaf het begin goed. Ik was de beste uit mijn klas. Binnen drie maanden had ik het mbo-diploma detailhandel, niveau 1 in mijn zak.

Op niveau 2 ging het gelijk mis op twee verschillende stageplekken. Ik vond dat zij mij niet goed behandelden en ik ben toen boos geworden en weggegaan. Mijn derde stageplek was bij een Marokkaanse viszaak. Dit ging heel goed. Marokkanen begrijpen elkaar onderling beter. Ik heb daar mijn stage ‘blind’ gehaald. Ik mocht daar blijven werken en dat had mijn docent mij ook geadviseerd.

Mijn docent dacht dat het mis zou gaan op niveau 3, maar ik wist dat ik het aankon. Bij de intaketest bleek dat ik zelfs niveau 4 aan zou kunnen. Ik heb dit niet gedaan, want ik wilde geen risico nemen. Als ik het niet zou halen, had ik niets. Op niveau 3 moest ik erg wennen aan de sfeer en de hoeveelheid werk. Het ging in het begin helemaal niet goed en het eerste advies was dan ook ’stoppen met de opleiding’. Ik heb toen de knop omgezet en ben gaan knallen. Uiteindelijk had ik ruim voldoende studiepunten om door te gaan. Tijdens stages ging het steeds beter. Ik heb in een hotel gewerkt, waar ik de hele verantwoordelijkheid kreeg als mijn baas afwezig was. Uiteindelijk heb ik vrij gemakkelijk mijn niveau 3 diploma behaald. Ik heb mijn docent van niveau 2 opgezocht om hem mijn diploma te laten zien. Hij was enorm verbaasd, maar hij was wel blij dat hij ongelijk had gekregen.

Ook niveau 4 heb ik bijna probleemloos afgerond. Ik heb mijn niveau 2 docent uitgenodigd voor mijn diploma uitreiking. Het leek me wel leuk om hem te laten zien waartoe ik allemaal in staat was.

Mijn toekomst

Studeren is mijn hobby geworden. Ik vind het gewoon leuk om te doen in mijn vrije tijd. Ik heb daarom ook besloten om verder te gaan. Volgend jaar ga ik de Hbo-opleiding bedrijfseconomie volgen. Ik wil mezelf zo breed mogelijk opleiden omdat ik later voor mezelf wil beginnen. Ondertussen help ik mensen die in de schulden zitten en geef ze financieel advies.

Mijn ouders en broers zijn mijn voorbeelden. Mijn ouders zijn heel geduldig geweest. Ook mijn geloof is belangrijk, zeker voor mijn zelfvertrouwen. Geloof maakt mij leergierig en geeft mij rust.

Mijn boodschap

Wees serieus en heb het lef om door te gaan totdat je je doel bereikt hebt.

Uit 'Opgroeien met kleerscheuren', verkrijgbaar via www.huiselijkgeweld.nl.

Geef je reactie!

Je reactie is niet openbaar en we delen niets op social media.

Op het internet

  • Vraag het de politie


    Hacken, vuurwerk afsteken, vernieling, diefstal. Wat mag eigenlijk wel en niet? Voor echt alles wat je wilt weten over wat wel en niet mag in Nederland: vraag het de politie!


    Vraag het de politie


    Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Aenean commodo ligula eget dolor. Aenean massa.


    Naam van persoon
    Naam van persoon

    Website Bel
  • Depressie

  • Relaties

  • Geld

  • Gezin

  • Justitie

  • Pesten

  • School

  • Seksualiteit

  • Verslaving

  • Vriendschap

  • Beperking

Nieuwsbrief

Invalid Input
Invalid Input
Invalid Input